Informator o muzeach w polsce, podstawowe informacje, lokalizacje na mapie, opinie, komentarze.
 

Lokalizacje na mapie

Głównym zadaniem muzeów przyrodniczych jest kolekcjonowanie i archiwizacja zbiorów fauny (preparowane zwierzęta lub ich części, kości, rogi , poroża, kolekcje bezkręgowców), flory (okazy zielnikowe chronionych gatunków), eksponatów geologicznych (kolekcje skał, okazy minerałów i skamieniałości), paleontologicznych (szczątki zwierząt kopalnych, skamieniałości roślin), bursztynów i żywic.

Uniwersyteckie Centrum Przyrodnicze im. prof. A. Myrchy

Muzeum Przyrodnicze im. Profesora Andrzeja Myrchy w Instytucie Biologii UwB powołane zostało w dniu 29 września 1999 r. Muzeum posiada 230 m2 powierzchni ekspozycyjnej z wystawami stałymi tj. „Środowiska przyrodnicze Polski północno-wschodniej” – przyroda Podlasia i Suwalszczyzny; dioramy z eksponatami ptaków i ssaków oraz mchów, porostów i roślin naczyniowych; „Przyroda rejonów polarnych” – bogactwo i różnorodność zwierząt i roślin Arktyki i Antarktyki. Eksponaty zebrane przez pracowników Instytutu Biologii; „Filogeneza tkankowców” – różnorodne eksponaty współczesnych i kopalnych przedstawicieli poszczególnych grup oraz zwięzłe opisy ich historii pozwalają zrozumieć kierunki rozwoju i związki pokrewieństwa je łączące; „Rafy koralowe” – okazy zwierząt z raf różnych zakątków świata oraz zdjęcia z raf Morza Czerwonego ilustrują bogactwo „podwodnych ogrodów”.

Muzeum Przyrodniczo-Leśne im. S Miklaszewskiego Białowieskiego Parku Narodowego

Muzeum Przyrodniczo-Leśne im. S Miklaszewskiego Białowieskiego Parku Narodowego jest jednym z najstarszych muzeów w polskich parkach narodowych. Jego tradycje sięgają okresu międzywojennego, a w swoich zbiorach posiada wiele cennych kolekcji naukowych i rzadkich okazów. Siedzibą Muzeum jest nowoczesny budynek, w którym w sposób innowacyjny i atrakcyjny prezentowane są zbiory przyrodnicze z dziedziny zoologii, botaniki, historycznego użytkowania Puszczy. Na ekspozycji stałej prezentowane są najbardziej charakterystyczne dla Puszczy zbiorowiska leśne (grąd, ols, łęg, bór sosnowy, borealna świerczyna bagienna), procesy ekologiczne (np. fazy rozkładu drewna) i zjawiska przyrodnicze (np. niezwykłe bogactwo gatunków królestwa grzybów i świata zwierząt). W części kulturowej ekspozycji ukazano sposoby historycznego użytkowania Puszczy (sianokosy, bartnictwo, przerób drewna na terpentynę i węgiel drzewny, wąskotorowe kolejki leśne).

Muzeum Motyli Arthropoda

Muzeum zlokalizowane jest w centrum Bochni przy Plantach Salinarnych. Prezentuje systematyczny przegląd motyli dziennych świata oparty na systematyce Linneusza i obejmuje większość rodzin i rodzajów ze wszystkich kontynentów, wszystkich stref klimatycznych i zoograficznych. Prezentowana na dwóch piętrach kolekcja to ponad pięć tysięcy okazów, najstarsze okazy pochodzą z lat 70-tych XIX wieku. W Muzeum można zobaczyć również gatunki, które już wyginęły. Ekspozycja stale powiększana składa się z różnych działów, oprócz motyli pokazane są inne stawonogi a w śród nich chrząszcze, cykady, modliszki, skorpiony, pluskwiaki i pająki. Zbiór powstawał na przestrzeni ostatnich 30 lat poprzez darowizny oraz zakupy okazów z całego świata od firm trudniących się sprzedażą okazów(Foyer De Charite), kolekcjonerów i fascynatów entomologi. Nazwa Arthropoda oznacza stawonogi (z gr. arthron - staw, pous - noga). Dlatego oprócz motyli można również zobaczyć inne bezkręgowce.

Muzeum Borów Tucholskich

Muzeum zostało otwarte w 1980 roku. W Muzeum zorganizowane są dwie wystawy stałe. Na wystawie "Etnografia Borów Tucholskich" prezentowane są eksponaty, które służyły dawnym mieszkańcom Borów w codziennych zajęciach, do których należały m.in. łowiectwo, rybołówstwo, pszczelarstwo, rolnictwo, sadzenie lasu, pozyskiwanie z niego pożytków. Prócz narzędzi codziennego użytku wystawa obejmuje także ludowe stroje borowiaków. Wystawa "Fauna i flora Borów Tucholskich" w całości poświęcona jest przyrodzie Borów Tucholskich. Eksponowane są tu najciekawsze zwierzęta i rośliny występujące obecnie, jak również te, które nie są już spotykane. Przedstawiono wiele gatunków zwierząt będących pod ochroną, a także podlegających gospodarce łowieckiej. Część wystawy poświęcona jest zwierzętom związanym ze środowiskiem wodnym.

Muzeum Częstochowskie

Zbiory z działu archeologicznego stanowią zespoły materiałów z osad, cmentarzysk, zamków datowanych od środkowego paleolitu do czasów nowożytnych. Zbiory etnograficzne to bogata kolekcja rzeźby ludowej i malarstwa, narzędzi rolniczych i gospodarskich, strojów ludowych, przedmiotów codziennego użytku, sztuki dewocyjnej itp. Na zbiory z działu historycznego składają się numizmatyka, militaria, dokumenty dotyczące historii miasta i regionu. Zbiory działu przyrodniczego - okazy flory i fauny Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej, speleologiczne, paleontologiczne i geologiczne, entomologiczne. Zbiory działu sztuki zawierają dzieła sztuki polskiej XIX/XX wieku w zakresie malarstwa (Malczewski, Mehoffer, Wyczółkowski, Stanisławski i inni), rzeźby, grafiki oraz kolekcje dzieł artystów związanych z regionem częstochowskim.

Muzeum Inkluzji w Bursztynie

Muzeum powstało w 1998 roku przy Katedrze Zoologii Bezkręgowców Uniwersytetu Gdańskiego. Pierwszymi zbiorami Muzeum była prywatna kolekcja ofiarowana przez prof. dra hab. Ryszarda Szadziewskiego. Ekspozycja stała mieści się na piątym piętrze budynku Biologii, Geografii i Oceanologii. Muzeum może się poszczycić drugą (po Muzeum Ziemi PAN w Warszawie) pod względem liczebności kolekcją inkluzji w Polsce, liczącą prawie 13 tys. inkluzji zwierzęcych. Bezpłatnie można tu oglądać zatopione 40 mln lat temu fragmenty roślin i wymarłe stawonogi. Wystawę uzupełniają różne rodzaje żywic kopalnych, z uwzględnieniem subfosylnych oraz naturalne i barwne odmiany bursztynu bałtyckiego. Do najcenniejszych okazów zaliczane są dwie muszle ślimaka - jedyna gromada mięczaków, która zachowała się w bursztynie, i wylinka jaszczurki należąca do rzadkich w bursztynie bałtyckim inkluzji kręgowców.