Informator o muzeach w polsce, podstawowe informacje, lokalizacje na mapie, opinie, komentarze.
 

Muzea w Bielsku Białej okolicy

Lokalizacje na mapie

Podstawowe informacje o muzeach w Bielsku Białej i okolicy, lokalizacje na mapie, opinie, komentarze.

Dom Tkacza

Dom Tkacza - ekspozycja zewnętrzna Muzeum w Bielsku-Białej - położony jest na terenie historycznego Górnego Przedmieścia, istniejącego od pierwszej połowy XV wieku i zamieszkiwanego przez sukienników bielskich. Tradycje domu, w którym znajduje się muzeum, sięgają XVIII wieku. Celem ekspozycji w Domu Tkacza jest próba zrekonstruowania wnętrza jako domu i warsztatu sukienniczego należącego do mistrza cechowego - starszego cechu, a więc przedstawiciela najwyższych władz cechowych. Budynek przedzielony jest sienią na dwie zasadnicze części - warsztatową, znajdującą się po lewej stronie od wejścia do budynku i mieszkalną - po prawej stronie. Największe z pomieszczeń to warsztat. Umieszczono tu przede wszystkim przedmioty bezpośrednio związane z pracą tkacza. Na szczególną uwagę zasługuje potężne krosno nicielnicowe pochodzące z połowy XVIII wieku, służące do wyrobu tkanin wełnianych, a także przedmioty związane z przygotowywaniem i snuciem osnowy.

Muzeum im. Aleksandra Kłosińskiego w Kętach

Muzeum mieści się w zabytkowej XIX – wiecznej kamienicy mieszczańskiej w samym centrum miasta. Wystawy stałe znajdują się na parterze muzeum. Najstarszy przechowywany w muzeum dokument to zdobiony bogatą bordiurą rękopis na pergaminie z 1593 r., w którym władze miasta potwierdzają przywileje nadane cechowi piekarzy. Kolejnym cennym eksponatem jest dokument wydany przez cesarza austriackiego Franciszka II, potwierdzający przywileje Kęt z 1793 r. Muzeum kęckie posiada znakomitą kolekcję ksiąg cechowych, z których najstarsze datują się na I połowy wieku XVII. Zbiory artystyczne muzeum obejmują sztukę sakralną oraz niewielką galerię obrazów miejscowych twórców. Do najciekawszych eksponatów należą barokowe drewniane rzeźby: nieznana święta z końca wieku XVII lub początku wieku XVIII, XVII-wieczna figura świątobliwej Ludowiki kęckiej, płaskorzeźba Matka Boska Niepokalana z wieku XVIII oraz pochodzący z początku XIX w. święty Florian. Na przeciwległej ścianie oglądać można kolekcję malarstwa świeckiego.

Muzeum Motoryzacji w Bielsku-Białej

Muzeum zostało założone w 2006 roku, gromadzi zabytkowe samochody i motocykle. Eksponaty umieszczono w zaadaptowanych halach dawnej przetwórni owoców. Obecnie w muzeum znajduje się kilkanaście pojazdów oraz kilka motocykli. Perełką wśród zbiorów jest BMW z lat 30-tych. Jedyny taki egzemplarz w Polsce. Z międzywojnia pochodzi również prezentowany Mercedes i Opel. Nieco młodsze, prezentowane w muzeum auta, to choćby Volvo Combi, Fiat 1100, Warszawa, Moskwicz, Citroen 2CV i Renault Floriode. Ciekawie prezentuje się również rower Opla. Przedwojenny rower, z zachowanymi wszystkimi oryginalnymi częściami (nawet pompka, dzwonek i dynamo), przypomina fascynatom motoryzacji, że niemiecki koncern rozpoczynał swoje istnienie na rynku właśnie jako producent jednośladów napędzanych siłą ludzkich mięśni, a nie silnikiem.

Stara Fabryka

Muzeum zostało utworzone w 1979 roku przy ówczesnym Muzeum Okręgowym (otwarte w 1996 roku). Zajmuje się gromadzeniem i eksponowaniem pamiątek związanych głównie z historią słynnej Bielskiej Wełny. Jego siedzibą od 1983 roku jest dawna fabryka sukna firmy „Karola Büttnera Synowie”. Ten początkowo niewielki zakład, uruchomiony ok. 1870 roku, z czasem znacząco rozbudowany, po 1945 roku należał do Zakładów Przemysłu Wełnianego „Bewelana”. Ekspozycja muzealna mieści się w zabytkowym budynku fabrycznym z lat 1900-1907. W salach zgromadzono maszyny i urządzenia, pracujące dawniej w poszczególnych oddziałach fabryki włókienniczej: na przędzalni, oddziale przygotowawczym, tkalni i wykończalni. Jest też kantor mistrza i laboratorium zakładowe. Odrębny zespół tworzą maszyny do wyrobu kapeluszy; wiekowa obrabiarka, wiertarki oraz narzędzia ślusarskie reprezentują przemysł metalowy. Uzupełnieniem ekspozycji są wystawy poświęcone historii lokalnych straży pożarnych oraz wodociągów, mała drukarnia oraz „lamus muzealny”, gdzie zgromadzono sprzęty gospodarstwa domowego, radioodbiorniki, maszyny do pisania itp. W salach poddasza odbywają się wystawy czasowe. Muzeum dysponuje fachowym księgozbiorem, są tu m.in. wydawnictwa poświęcone technice włókienniczej z XIX i XX wieku oraz Roczniki Polskiego Przemysłu i Handlu z lat 30. XX wieku.

Muzeum Historyczne w Bielsku-Białej

Zamek książąt Sułkowskich jest najstarszą i największą zabytkową budowlą stojącą w centrum Bielska-Białej. Jego nazwa pochodzi od ostatnich właścicieli – książąt Sułkowskich. Ekspozycja stała na Zamku bielskim obejmuje pomieszczenia na pierwszym piętrze. Dojście do niej prowadzi przez XIX-wieczny reprezentacyjny westybul. W zachodnim skrzydle budowli znajdują się pokój myśliwski oraz zbrojownia. Pomieszczenia skrzydła południowego prezentują sztukę polską i europejską od XIV do XVII wieku. Sąsiaduje z nimi rokokowa w swoim wystroju sala koncertowa oraz salon biedermeierowski. Skrzydło wschodnie zamku zajmuje galeria malarstwa. Prezentowane jest tu XIX-wieczne malarstwo realistyczne i akademickie, malarstwo z okresu Młodej Polski (J. Stanisławski, J. Malczewski, A. Karpiński, S. Filipkiewicz, V. Hofman, S. Czajkowski, L. Wyczółkowski i inni), środowiska artystycznego Bielska i Białej okresu 20-lecia międzywojennego (J. Fałat, A. Bunsch, J. Glasner, F. Zitzman, B. P. Oczko, V. Strauss, R. Harlfinger), prace współczesnych artystów związanych z Bielskiem-Białą.

Fałatówka

Muzeum mieści się w zabytkowej willi artysty zwanej popularnie "Fałatówką". W domu tym artysta zamieszkał w 1910 roku, po ustąpieniu ze stanowiska dyrektora krakowskiej ASP. Ekspozycja zajmuje osiem pomieszczeń na parterze i piętrze budynku. Składają się na nią prace malarskie, oleje i akwarele oraz dokumenty i fotografie związane z życiem i twórczością jednego z najwybitniejszych polskich malarzy. Na parterze prezentowane są wczesne obrazy olejne, które powstały pod wpływem akademii monachijskiej, pierwsze akwarele oraz liczne autoportrety, portrety rodziny i przyjaciół. Znajdują się tutaj również akwarele przedstawiające miejskie pejzaże, będące świadectwem wielu podróży artysty. Są to widoki Torunia, Leoben i wspaniała panorama Krakowa z 1896 roku oraz drobne szkice. Ekspozycję obrazów wzbogaca materiał archiwalny poświęcony życiu, twórczości artystycznej i działalności społecznej artysty.