Szczegóły

Kategoria: Suwałki

Odsłony: 391

Muzeum mieści się w Kościele Matki Boskiej Częstochowskiej w Augustowie. Tradycje 1 Pułku Ułanów Krechowieckich od 1995 kultywuje 1 batalion czołgów z Orzysza, natomiast latem 2001 część członków Stowarzyszenia Barwy i Tradycji 11 Pułku Ułanów Legionowych powołała Stowarzyszenie Miłośników Kawalerii im. 1 Pułku Ułanów Krechowieckich organizujące rekonstrukcje historyczne i kultywujące tradycje tejże jednostki. Przy al. kardynała Wyszyńskiego 2a w Augustowie mieści się Muzeum 1 Pułku Ułanów Krechowieckich, natomiast w Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie znajduje się obraz olejny na tekturze o wymiarach 33 × 48 cm autorstwa Jerzego Kossaka pt. "Pościg ułanów krechowieckich za bolszewikami". Od 1 października 1992 Zespół Szkół Samorządowych nr 3 w Augustowie nosi imię "1 Pułku Ułanów Krechowieckich", a w szkole działa Towarzystwo Młodego Krechowiaka.

Szczegóły

Kategoria: Suwałki

Odsłony: 203

Muzeum otwarte zostało 23 sierpnia 1973 roku, od 1975 roku jest oddziałem Muzeum Okręgowego w Suwałkach. Wystawa "Maria Konopnicka 1842-1910. Za zamkniętymi drzwiami czasu" urządzona jest na parterze w obu skrzydłach budynku, w którym 23 maja 1842 roku urodziła się i spędziła pierwszych siedem lat dzieciństwa Maria Stanisława z Wasiłowskich Konopnicka. Ekspozycja podzielona jest na tematyczne segmenty o określonym tytule, charakterystycznym dla danego okresu życia bądź twórczości pisarki. W pierwszej części przedstawiono najważniejsze wątki biograficzne Marii Konopnickiej, w drugiej – wybrane zagadnienia istotne w dziele pisarki. Następna sala poświęcona dziewiętnastowiecznym Suwałkom i okresowi, jaki spędziła w mieście Maria Wasiłowska. Świat pierwszych dziecięcych zabaw, doświadczeń i przeżyć, do których poetka powróciła w swej twórczości. Muzeum znajduje się na posesji o powierzchni ok. 0,5 ha. Zajmują ją, oprócz głównego budynku, plac z tzw. pałacykiem, wybudowany w latach 1911–1912 i oddanym po adaptacji do użytku w maju 2002 roku (w którym prezentowane są wystawy czasowe, odbywają się wieczory literackie, koncerty itp.) oraz ogród w stylu angielskim.

Szczegóły

Kategoria: Suwałki

Odsłony: 209

Muzeum znajduje się nieopodal największej śluzy na Kanale Augustowskim (Niemnowo) na Białorusi. Zostało założone z inicjatywy inż. Urbanka w 1996 r., który do 1998 roku społecznie dbał o stan techniczny śluzy "Niemnowo". Mieści się w dworku Prądzyńskiego, którego nazwa powstała od nazwiska konstruktora i realizatora projektu budowy sławnej drogi wodnej. Budowę kanału wg projektu Ignacego Prądzyńskiego, rozpoczęto w 1824 roku a zakończono w 1839 roku. Wykorzystano częściowo rzeki Nettę i Czarną Hańczę oraz szereg jezior – łącząc je wybudowanymi odcinkami kanału. Utworzono połączenie Wisły z Niemnem. Początek kanału jest na wysokości 111 m.n.p.m. i podnosi się do 129 m.n.p.m. następnie obniża się stopniowo do 86,5 m.n.p.m. przy ujściu do Niemna. W Muzeum mieści się stała ekspozycja przedstawiająca historię budowy i eksploatacji unikatowej drogi wodnej. Sporo miejsca poświęcono głównemu twórcy kanału, generałowi Ignacemu Prądzyńskiemu. Dla większych grup wyświetlane są filmy opowiadające o budowie kanału.

Szczegóły

Kategoria: Suwałki

Odsłony: 245

Budynek muzeum, często nazywany Resursą, został zbudowany w latach 1912–1913. Muzeum obejmuje swą działalnością ziemie, na których od wczesnej epoki żelaza po wczesne średniowiecze zamieszkiwali Bałtowie Zachodni. Rzutuje to w sposób oczywisty na profil zbiorów. Dział archeologiczny specjalizuje się w dwóch dziedzinach: badaniu epoki kamienia w północno-wschodniej Europie oraz archeologii Bałtów Zachodnich. Dział Etnografii gromadzi, opracowuje i przechowuje eksponaty z zakresu tradycyjnej kultury materialnej wsi, sztuki ludowej oraz plastyki obrzędowej z terenu Suwalszczyzny i Mazur. Aktualny stan zbiorów wynosi blisko 2200 eksponatów. Dział Sztuki kolekcjonuje eksponaty i prowadzi badania naukowe w zakresie polskiego malarstwa i sztuki użytkowej XIX i XX wieku ze szczególnym uwzględnieniem artystów związanych z Suwalszczyzną. Wystawy stałe: Malarstwo polskie XIX i XX wieku, Alfred Wierusz-Kowalski - życie i twórczość, Pradzieje Suwalszczyzny i wschodnich Mazur, Z przeszłości geologicznej Suwalszczyzny.

Szczegóły

Kategoria: Suwałki

Odsłony: 212

Muzeum powstało w 1973 roku. Od początku swego istnienia pozyskuje eksponaty od mieszkańców Lipska i okolic. W 2005 roku opiekę nad muzeum objęło stowarzyszenie Pracownia Architektury Żywej. Obecnie muzeum stanowią 3 sale muzealne. Pierwsza sala prezentuje wygląd dawnej izby. Składa się na nią sprzęt codziennego użytku oraz przyrządy służące obróbce lnu. Zgromadzone eksponaty pochodzą z różnych okresów historycznych i w całościowym zestawieniu ukazują zamiany zachodzące w kulturze i tradycji. Sala druga to wystawa prezentująca podstawowe narzędzia związane z uprawą roli: brony drewniane, socha, jarzmo. Prezentowane są również inne narzędzia związane z pracami gospodarskimi: cep, stępa, żarna. Zgromadzono ponadto bogatą ekspozycję naczyń słomianych w których przechowywano m.in.: mąkę, ziarna, sieczkę, sól. Obecnie trwa projekt "Muzeum Lipskiej Pisanki" a jego efektem będzie powstanie sali dokumentującej i promującej lokalną tradycję wielkanocnego pisankarstwa.

Szczegóły

Kategoria: Suwałki

Odsłony: 189

Muzeum mieści się budynku dawnej Stacji Hydrobiologicznej. W tym nowoczesnym obiekcie można poznać na wskroś jezioro Wigry – od głębin i żyjących w nich organizmów aż po malownicze, nadwodne pejzaże. Zwiedzanie rozpoczyna się od wystawy poświęconej działalności Stacji Hydrobiologicznej przed wybuchem drugiej wojny światowej. Są tu zgromadzone między innymi publikacje naukowe zawierające wyniki badań pracowników stacji, w tym jej założyciela i kierownika - dr Alfreda Lityńskiego. Biegnący obok wiwarium korytarz doprowadza do wnętrza lodowca. Makieta fragmentu lodowca posiada dioramy z trójwymiarowymi zdjęciami śnieżno-lodowych pustyń, takich jakie tu były w epoce lodowcowej. Przy lodowcu jest prezentowany krótki film o kształtowaniu się nadwigierskiego krajobrazu. Dalsza część wystawy poświęcona jest głębinom jeziora Wigry. Środkową cześć zajmuje "batyskaf". Atrakcją batyskafu są wypełnione wodą bulaje, a także "peryskop", w którym obejrzeć można wigierskie pejzaże z różnych okresów historycznych.