Muzea rzemiosła
Informacje o muzeach rzemiosła w Polsce, opinie, komentarze.
- Szczegóły
- Kategoria: Bielsko Biała
- Odsłony: 536
Dom Tkacza - ekspozycja zewnętrzna Muzeum w Bielsku-Białej - położony jest na terenie historycznego Górnego Przedmieścia, istniejącego od pierwszej połowy XV wieku i zamieszkiwanego przez sukienników bielskich. Tradycje domu, w którym znajduje się muzeum, sięgają XVIII wieku. Celem ekspozycji w Domu Tkacza jest próba zrekonstruowania wnętrza jako domu i warsztatu sukienniczego należącego do mistrza cechowego - starszego cechu, a więc przedstawiciela najwyższych władz cechowych. Budynek przedzielony jest sienią na dwie zasadnicze części - warsztatową, znajdującą się po lewej stronie od wejścia do budynku i mieszkalną - po prawej stronie. Największe z pomieszczeń to warsztat. Umieszczono tu przede wszystkim przedmioty bezpośrednio związane z pracą tkacza. Na szczególną uwagę zasługuje potężne krosno nicielnicowe pochodzące z połowy XVIII wieku, służące do wyrobu tkanin wełnianych, a także przedmioty związane z przygotowywaniem i snuciem osnowy.
- Szczegóły
- Kategoria: Cieszyn
- Odsłony: 367
Muzeum powstało w 1996 roku. To magiczne miejsce, w którym przechował się klimat dawnych czasów. Udało się zachować typograficzną drukarnię z całym bogactwem czcionek, matryc, klisz chemigraficznych i drzeworytniczych, urządzeń i maszyn odlewniczych, urządzeń drukujących, pras dociskowych i urządzeń introligatorskich. Są też przykłady innych technik drukarskich. W Muzeum gromadzone są wszelkie materiały mówiące o miejscowych drukarniach i dokumentujące działalność zasłużonych drukarzy. W ostatnim czasie Muzeum poszerzyło zbiory poprzez przyjęcie w depozyt gilotyny ręcznej firmy Josef Anger&Sohne, ręcznej maszyny drukującej typu Boston, drewnianego ścisku introligatorskiego, ręcznej prasy introligatorskiej, ręcznej prasy drukarskiej do odbitek próbnych, miniaturki ręcznej maszyny drukarskiej oraz zabytkowych narzędzi zecerskich i introligatorskich, a także wałków do ręcznego nakładania farb.
- Szczegóły
- Kategoria: Gliwice
- Odsłony: 354
W Willi Caro mają siedzibę dwa działy: sztuki i rzemiosła artystycznego oraz etnografii. Gromadzone przez nie liczne zabytki tworzą bogate kolekcje między innymi szkła artystycznego z okresu XVII-XX wieku, największego w Polsce powojennej zbioru polskiej biżuterii srebrnej. Na wystawach podziwiać można rzadkie eksponaty z kolekcji dawnych i współczesnych wyrobów z porcelany, fajansu i kamionki, pochodzących z licznych znanych wytwórni takich jak: Miśnia, Wiedeń, Höchst, Berlin, Fürstenberg, Sèvres, Nymphenburg, Ludwigburg, Fulda, Gera, Wedgwood, Delft, Holič, kraje Dalekiego Wschodu, Ćmielów, Chodzież, Włocławek. Osobny i wyjątkowy zbiór stanowi natomiast polska fotografia artystyczna obejmująca prace autorów związanych z gliwickim środowiskiem fotograficznym – Zofii Rydet, Jerzego Lewczyńskiego, Michała Sowińskiego i innych.
- Szczegóły
- Kategoria: Gorzów Wielkopolski
- Odsłony: 307
Muzeum mieści się w zabytkowym domu mieszczańskim z połowy XVIII w., zbudowanym z drewna, krytym gontem.
Wewnątrz oryginalna czarna kuchnia i autentyczny warsztat szewski z początku XX w. Wnętrze budynku ma układ trzytraktowy. W pierwszym trakcie od głównego wejścia znajdują się dwa pomieszczenia: sklep szewca z regałami na obuwie (otwartym i zamknięty) szyldem i fotografią F. Paździorka i innych działaczy spod znaku Rodła oraz izba, w której obecnie mamy sklepik z pamiątkami i informację turystyczną. Dwa pomieszczenia w trzecim trakcie to dawna izba mieszkalna (świetlica) oraz komora. Szewc urządził swój warsztat w tzw. komorze (było to pomieszczenie przeznaczone na skład różnego rodzaju sprzętu, żywności i odzieży). Charakterystyczny jest kształt tego pomieszczenia - wąski i długi. W warsztacie znajduje się maszyna szewska i prasa z początku XX wieku. Na ścianie kolekcja drewnianych kopyt różnej wielkości, na ławach rozłożone narzędzia szewskie. Warsztat miał 3 stanowiska pracy.
- Szczegóły
- Kategoria: Konin
- Odsłony: 374
Muzeum mieści się w zabytkowym ratuszu z II połowy XIX wieku. W Muzeum zorganizowano trzy wystawy stałe: "Historia tkactwa i włókiennictwa na ziemi turkowskiej" - można na niej podziwiać proporzec Zgromadzenia Tkaczy (1828), lady tkackie (1860), puchar cechowy (1866), księgi cechowe (1828 - 1927), Sztandar Zgromadzenia Tkaczy (1891), archiwalne fotografie założonej w 1908 roku przez Friedricha Műllera pierwszej fabryki włókienniczej; "Cmentarzysko łużyckie" - wystawa prezentuje dość pokaźny zbiór ceramiki okresu kultury łużyckiej, popielnice, bogaty zbiór naczyń - tzw. przystawek w postaci mis, kubków, czerpaków i dzbanków; "Zwierzęta czwartorzędu" - jedną z sal muzeum wypełnia wystawa archeologiczna, na którą składają się kości zwierząt czwartorzędowych. Eksponaty te zostały pozyskane dzięki Kopalni Węgla Brunatnego „Adamów”, która podczas prac eksploatacyjnych natrafia na te znaleziska.
- Szczegóły
- Kategoria: Konin
- Odsłony: 355
To jedyna tego typu jednostka muzealna w Polsce. Początki Muzeum sięgają okresu międzywojennego. W tym czasie Czesław Freudenreich stworzył własne archiwum wyrobów pochodzących z Fabryki Fajansu i Majoliki w Kole należącej do jego rodziny i działającej od 1842r. Oprócz wystaw dotyczących ceramiki Muzeum prezentuje też ekspozycje na temat historii miasta. Główny trzon kolskiego zbioru stanowi ceramika. W przeważającej części są to obiekty pochodzące z kolskiej Fabryki, a ich uzupełnieniem są wyroby z innych wytwórni polskich i europejskich. Najcenniejsza jest ceramika, która powstała w pierwszych latach funkcjonowania fabryki w Kole (1843-1880), kiedy fabrykę prowadził jej założyciel Józef Freudenreich. Najtrudniej było pozyskać z prywatnych zbiorów właśnie te najstarsze muzealia, dlatego dla kolskiej placówki stały się bezcenne. Bogaty jest zespół wyrobów fajansowych i majolikowych produkowanych przez Augusta, a następnie Czesława Freudenreicha. Charakteryzuje się różnorodnością formy i bogatymi technikami zdobniczymi stosowanymi na wyrobach.
Strona 1 z 4
- start
- Poprzedni artykuł
- 1
- 2
- 3
- 4
- Następny artykuł
- koniec