Informator o muzeach w polsce, podstawowe informacje, lokalizacje na mapie, opinie, komentarze.
 

Informator o muzeach w Polsce. Opisy muzeów, lokalizacje na mapie, oceny, komentarze, opinie. Muzea w okolicy większych miast. Podział muzeów na rodzaje, rodzaje muzeów na mapie Polski.

Muzeum Witolda Gombrowicza, Wsola

Muzeum zainaugurowało swoją działalność w 2009r. Mieści się w zabytkowym pałacu w miejscowości Wsola, oddalonej 10 km od Radomia. To tu w pierwszej połowie XX wieku mieszkał brat Witolda – Jerzy Gombrowicz wraz z żoną Aleksandrą i córką Tereską. Pisarz przyjeżdżał do Wsoli wielokrotnie, ostatni raz w 1939 roku, niedługo przed wybuchem II wojny światowej. We wsolskim pałacu powstawał „Pamiętnik z okresu dojrzewania” – debiut pisarza – oraz fragmenty słynnej powieści „Ferdydurke”. Ekspozycja stała „JA, Gombrowicz” dokumentuje życiorys pisarza (z podziałem na część polską, argentyńską i europejską). Wzbogacona jest o pamiątki, zdjęcia rodzinne, listy i rękopisy. Jednym z najciekawszych eksponatów jest mocno już podniszczona waliza, którą Gombrowicz zabrał ze sobą, gdy opuszczał Polskę w sierpniu 1939 roku. Towarzyszyła mu przez wszystkie lata emigracji.

Huta Żelaza w Chlewiskach

Obiekt obejmuje zespół wielkopiecowy wybudowany przez Francuskie Towarzystwo Metalurgiczne w latach 1882-1892, w którego skład wchodzi wielki piec (produkował 13 t surówki na dobę), trzy prażarki rudy, wieża wyciągowa (tzw. gichtociąg wodny) oraz warsztat mechaniczny. Piec ten działał aż do 1940 r. (produkcję wstrzymali Niemcy) jako ostatni w Europie Środkowej tego typu obiekt pracujący w oparciu o węgiel drzewny. Niezbędną do produkcji rudę uzyskiwano z szybów i kopalń rozrzuconych po okolicy, głównie w rejonie Skłobskiej Góry, skąd dowożono ją kolejką wąskotorową, a za opał służył węgiel drzewny otrzymywany na drodze zwęglania drewna w najbliższej okolicy. Główną atrakcją jest jedyny zabytkowy wielki piec hutniczy opalany węglem drzewnym w Polsce (rzadkość europejska). Obok pieca znajduje się urządzenie służące do transportu materiałów wsadowych do wielkiego pieca, mieszczące się w tzw. wieży wyciągowej, która działała dzięki przepompowywaniu wody. Z górnego pomostu tej wieży wspaniały widok na obiekty zabytkowej huty oraz okolicę.

Zamek w Chudowie

Obecny renesansowy zamek zbudowano na planie zbliżonym do prostokąta o wymiarach 30 x 26 m. W środku założenia znajdował się niewielki dziedziniec z centralnie usytuowaną studnią. Muzeum bazuje na zbiorach powstałych dzięki prowadzonym od 2001 roku przez Fundację "Zamek Chudów" badaniom archeologicznym i obejmuje: piwnicę wieży (wystawa archeologiczna: zrekonstruowane naczynia ceramiczne, fragmenty średniowiecznej studni); kodygnację wejściową (zrekonstruowany system ryglowania bramy); - I piętro wieży (zrekonstruowany kominek, model zamku); II piętro wieży (wystawa dawnych zdjęć zamku); III piętro wieży (rekonstrukcja pomieszczenia mieszkalnego, XVI-wieczna latryna); IV piętro wieży (wystawa muzealna prezentująca kafle piecowe); ekspozycję na dziedzińcu (relikty murów i filarów odkryte podczas wykopalisk, studnię); lapidarium, w którym zgromadzone są fragmenty detali architektonicznych.

Muzeum w Rybniku

Muzeum mieści się w Ratuszu, zbudowanym w stylu klasycystycznym. Dział Kultury Regionu gromadził zbiory z zakresu kultury dawnych społeczeństw zamieszkujących region ziemi Rybnicko-Wodzisławskiej, kultury ludowej oraz grup zawodowych, współczesnej twórczości plastycznej, zawodowej i amatorskiej. Wystawa „Rybnik Nasze miasto” przedstawia zarys dziejów Rybnika w poszczególnych epokach historycznych (średniowiecze i czasy nowożytne, okres pruski). Kolejna część wystawy została poświęcona okresowi powstań śląskich, dalej czasom okresu międzywojennego, II wojnie światowej oraz sytuacji Rybnika w latach 1945-1989. W środkowej części sali wystawienniczej umieszczono gabloty, w których zaprezentowano przykłady uzbrojenia z XIX i XX wieku oraz fotografie ukazujące współczesny Rybnik. Nie zabrakło również aktualnego herbu i flagi miasta oraz zapisu nutowego hejnału odgrywanego o każdej pełnej godzinie z wieży ratusza – siedziby Muzeum.

Muzeum w Wodzisławiu Śląskim

Muzeum powstało w 1971 roku. Muzeum gromadzi zabytki z zakresu archeologii, historii, etnografii i sztuki nieprofesjonalnej. Największą grupę eksponatów stanowią zabytki archeologiczne pochodzące z grodziska plemienia Golęszyców w Lubomi. Są to przede wszystkim naczynia gliniane lub ich fragmenty, a także narzędzia, ozdoby i broń oraz zespoły zabytków reprezentujących epokę kamienia, epokę brązu, epokę żelaza, wczesne średniowiecze i średniowiecze. Do najcenniejszych zabytków historycznych Muzeum należy kolekcja sztandarów. Część z nich to sztandary polskich towarzystw i organizacji oraz sztandary powstańcze ufundowane przez Związek Powstańców Śląskich w latach międzywojennych. Są one sukcesywnie poddawane profesjonalnej konserwacji. Muzeum posiada również ciekawy zbiór pamiątek dotyczących powstań śląskich i plebiscytu oraz okresu przyłączenia Wodzisławia do Polski.

Muzeum Parafialne w Szufnarowej

Muzeum powstało z inicjatywy proboszcza miejscowej parafii, który wraz z bratem przez lata gromadził zbiory. Wszystkie eksponaty pozyskane zostały od mieszkańców miejscowości Szufnarowa i okolicznych wiosek. Obecnie w muzeum znajduje się ponad 3 tys. przedmiotów. Głównie są to przedmioty używane w gospodarstwie domowym, gospodarstwach rolnych, stanowiska związane z wykonywanymi zawodami, m.in. kowalstwem, szewstwem, rzeźnictwem, rymarstwem, kołodziejstwem, bartnictwem i in., pamiątki wojskowe, kolekcja lamp naftowych, żelazek, przybory szkolne, pamiątki sakralne związane z wyposażeniem kościołów, jest też ciekawa ekspozycja dawnych środków transportu, stary młyn, studnia z żurawiem. Budynek muzeum składa się z 3 poziomów. Parter i przedsionek zajmują lichtarze, ornaty, drewniane rzeźby ludowe pochodzące z kapliczek, krosna, kołowrotki, warsztat tkacki z 1937r., krężele, rafacze.