Muzeum jest jednym z najstarszych na całym Pomorzu Zachodnim. Powstało w 1914 roku. Zbiory archeologiczne pochodzą głównie z badań wykopaliskowych prowadzonych w regionie przez Aleksandra Stafińskiego i jego następców. Na szczególną uwagę zasługuje kamienny posąg bożka słowiańskiego znaleziony w pobliskim jeziorze k. Łubowa. Wśród zgromadzonych dotychczas ponad 130 obiektów związanych z kulturą myśliwską znajdują się przykłady broni palnej i białej, oporządzenie myśliwskie, akcesoria oraz elementy wyposażenia salonów myśliwskich. Większą ich część stanowią obiekty wykonane w XIX wieku, a najcenniejsze pochodzą z wieku XVIII – tego. Wśród najciekawszych egzemplarzy broni palnej znajduje się XVIII – wieczna strzelba skałkowa, sygnowana przez wiedeńskiego rusznikarza Feliksa Meiera.
Zbiory malarskie to głównie artyści związani z miastem i regionem. Inne zbiory to numizmaty: monety, medale, notgeldy; druki – karty pocztowe, fotografie, dokumenty, plany architektoniczne itd. Z dziejów miasta i regionu – malarstwo, rzeźba, wyroby kowalskie i złotnicze itd., związane z historią miasta od średniowiecza po dzień dzisiejszy. Sala szlachecka posiada obiekty kultury materialnej związane ze szlachtą pomorską: rodem Golzów z Siemczyna, Herzbergów z Lotynia, Podewilsów z Krągu. Sala garnizonowa zawiera dzieje szczecineckiego garnizonu, od końca XVII wieku do XX wieku. Sala sreber posiada ponad sto przedmiotów wykonanych od XVIII do początku XX wieku w europejskich warsztatach złotniczych.
