Jeden z piękniejszych zamków Polski Północnej. Krzyżacy rozpoczęli budowę zamku w 1293r. Miała to być siedziba komtura, twierdza graniczna oraz symbol potęgi i władzy zakonu rycerskiego. Zamek miał być połączeniem klasztoru i twierdzy. Po wojnie trzynastoletniej zamek stał się siedzibą starosty Ulryka Czerwonki. Przebudowany wielokrotnie, po 1422 dostawiono dwie okrągłe wieże (zachowała się tylko jedna), w latach 1616-1623 dodano późnorenesansowe attyki. Zniszczony w czasie wojen szwedzkich i w XIX wieku. Po wojnie odbudowany i odrestaurowany w stylu renesansowym. Zwiedzanie zamku rozpoczyna się od zamkowego dziedzińca, przez piwnice przechodzi się do muzeum etnograficznego (jedna z sal), dalej Palenisko hipokaustum, Izba tortur, Końskie schody, Loch głodowy, Cela pokutnicza, Refektarz, Kaplica, Infirmeria i Kapitularz. W 1978 roku na zamku odbyła się jedna z pierwszych w Polsce rekonstrukcji historycznych. Zainscenizowano turniej rycerski, który od tej pory odbywa się na zamku co roku.
Według legend w czasie wojen polsko-szwedzkich golubski zamek posiadał tajemne, podziemne przejście pod Drwęcą do zamku w Radzikach Dużych. Gdy Szwedzi zajęli Golub, mieszkańcy miasta uciekli tędy przed najeźdźcami, którym drogę odciął potężny kamień, który wpadł w nurt rzeki i załamał sklepienie tunelu. Głaz do dzisiaj można oglądać w nurcie Drwęcy.
